تلخ

نبودنت را 

تلخ می نوشم

به یک فنجان تنهایی حل شده در گذر ثانیه ها 

راستش را بخواهی 

انتظارت را هنوز

مثل یک قهوه تلخ 

دوست دارم ...

(مهدیس رحمانی)