جهان انسان ها

انسان ها 

دنیایی خارق العاده اند 

جهان افکارشان، خدای آفرینش 

دستانشان، دنیای همدردی 

چشمانشان، دنیای محبت 

برخی دریای آبی 

برخی کویر خاکی 

برخی جنگل سبز و

برخی آسمان سیاه شب ست 

و باران نگاهشان 

گلستان قلب را سیراب می کند 

قلب هایشان 

بنیان عشق 

حتی جهانی عظیم تر از جهان هستی ست 

زیرا 

جهان قلب شان خانه ی همیشگی خداست 

زیرا 

تمام جهان هستی می تواند در آن جای بگیرد 

و شاید 

جمعیت آن از جهان هستی نیز پیشی گرفته ست 

و با این حال 

هنوز هم گنجایش بیشتری دارد 

و در هر جهان 

یک جور به دنیا می آیی 

در برخی با لبخند 

در برخی با اشک 

در برخی با حرف 

در برخی با نگاه 

و در هر جهان 

یک جور از دنیا می روی 

در برخی با دروغ 

در برخی با هجران 

در برخی با نفرت 

در برخی با زمان 

روز ها 

خورشید عشق دارد و 

شب ها 

مهتاب امید 

و اما 

در همه 

یک چیز مشترک است 

که جهان بی کرانشان همه 

آسمان احساس است 

وبرای همین هم 

انسان 

اشرف مخلوقات است ...